انواع ترمزهای دوچرخه

همانطور که می‌دانیم چرخ در حال حرکت دارای مقدار معینی انرژی جنبشی است و عملکرد کلی ترمز به گونه ای است که این انرژی جنبشی را به انرژی گرمایی تبدیل کرده و نهایتا این انرژی گرمایی به سایر اجزا و اتمسفر منتقل می‌شود.
راه‌های مختلفی برای کنترل انرژی جنبشی چرخ‌ها وجود دارد که از معمول‌ترین روش‌ها می‌توان به سیستمی اشاره کرد که از دو اهرم تشکیل شده است. این اهرم ها با قرار گرفتن بر روی لبه طوقه چرخ، انرژی جنبشی آن را کنترل می‌کنند.
ترمزها به طور کلی در دو گروه ترمزهای دیسکی (Disc Brake) و ترمزهای طوقه‌ای (Rim Brake) تقسیم‌بندی می‎شوند.

همانطور که از نام آن مشخص است در این نوع ترمزها با فشرده شدن پد ترمز بر روی طوقه چرخ، عمل ترمزگیری صورت می‌گیرد. این ترمزها به طور گسترده در دوچرخه های BMX، جاده و شهری به کار می‌روند و با توجه به سیستم مکانیکی ساده و وزن سبک، بسیار محبوب هستند. این ترمزها در دو گروه Caliper و Cantilever طبقه‌بندی می‌شوند.

این نوع ترمز شباهت زیادی به سیستم ترمز موتور سیکلت و اتومبیل دارد. در این ترمزها به جای استفاده از لبه چرخ به عنوان سطح ترمزگیری، از یک صفحه‌ی نصب شده در مرکز چرخ استفاده می‌شود که به این صفحه روتور (Rotor) می‌گویند. این صفحه در بین پدهایی قرار گرفته است که با فشردن اهرم ترمز، این پدها به روتور چسبیده و در نتیجه باعث کاهش سرعت دوچرخه می‌شود. ترمزهای دیسکی به دو گروه ترمزهای مکانیکی و هیدرولیکی تقسیم می‌شوند.

ترمزهای دیسکی – هیدرولیکی

اما ترمزهای هیدرولیکی با استفاده از یک اهرم (کالیپر) متصل به پیستون که به شلنگی حاوی روغن ترمز تراکم ناپذیر وصل است کار می‌کنند و به این ترتیب باعث افزایش چندین برابری سیستم ترمز می‌شوند. با وارد شدن کمترین فشاری به دسته ترمز، پیستون توسط روغن ترمز حرکت کرده و یکی از لنت های ترمز که به پیستون متصل است، به روتور چسبیده و با فشار آوردن برروی روتور، موجب حرکت کالیپر شده و نهایتا هر دو لنت ترمز بر روی روتور قرار می‌گیرند و سرعت دوچرخه را کم می‌کنند.